موج گیسو

موج گیسوی تو را دیدم و بی تاب شدم

تا خود صبح سحربی تو چه بی خواب شدم

تو که رفتی من دیوانه شدم سرگردان

از فلق تا به شفق همچو که آفتاب شدم

تو که باشی دل من آب روان است ولی

بعد قهر کردن تو،من که چو مرداب شدم

آتش خشم تو سوزاند وجودم دانی

من دیوانه که در خشم تو هم آب شدم

بعد آن رنج و عذابی که تو دادی به دلم

من افسرده ببین بی روح و اعصاب شدم

آنهمه خوبی من دانی که از عشق تو بود

ولی اکنون چه بد و پست و چه ناباب شدم

این دلم روشن از آن چهره خندان تو بود

ای خدا دانی که من بی مه و مهتاب شدم

تو بیاجان و دلم خانه من تاریک است

چند ماهیست که من بی یل و ارباب شدم

مارال کوچک من غصه تو دانی چیست

موج گیسو که درآن همچو می ناب شدم

برچسب‌ها: موج گیسو, شفق و فلق, مه و مهتاب, می ناب عشق2...