عاشقی

عاشقی در هیچ فصلی، بهتر از پاییز نیست
جاده پوشیده ز برگ است، گر چه رستاخیز نیست
زیر پایم خش خش این برگها آید بگوش
سبزه های روبه رویم، هم خیال انگیز نیست
فکر من پر میکشد، سوی زلیخای دلم
من که میدانم، نگارم خانه اش تبریز نیست
ان خمار ناز چشمانش، کشد روح مرا
گر چه محبوب دلم ،یک قاتل و خونریز نیست
قطره قطره روح من، پر می شود از مهر یار
حیف این جام بلورین، جان من لبریز نیست
می شوم رستم ،و می تازم درون خاطرات
حیف اسب من، برای تاختن شبدیز نیست
عشق تو بیمار کرده ،هم تن و روح مرا
داروی این درد من، در نسخه هم تجویز نیست
باز جادوگر شدی، شیرین کلام ناز من
آن سخن های گهر بارت ،که سحرآمیز نیست
جان من برلب رسیده ،عمر من رو به فناست
از تو و عشقت ،دگر راهی بجز پرهیز نیست.