تنها

و تنها میمیریم

تنهایی هم عالمی دارد

آنگاه که نیمه راه دوستی

خنجر دشمنی با خنده فرو می آید

رویاهایم را از دست نمیدهم

شاید تنها چیزی هستن که مردانه

به پایم می ایستند

نخند

من به آدمهای بی بازگشت زندگی

عادت دارم

آنگاه که تنهایی

رفیق بی کلک

تمام روزهای شیرینم بود